Gezien de historische en politieke lagen in het project kozen we ervoor om het verhaal stap voor stap op te bouwen, zodat afzonderlijke beelden symbolen geen geïsoleerde visuele oriëntatiepunten kunnen worden. Door een in- en exterieur te creëren, ontrafelt het project zichzelf naarmate de bezoekers dichterbij komen.

De buitenkanten van de ruimtelijke modules tonen de monochrome tweeluiken van het 'Stein'-gedeelte van Ganslmeier’s werk, dat Nazisymbolen in de openbare ruimte afbeeldt en als een spiegel voor de omringende ruimte functioneert.

De kleurenportretten uit de 'Haut'-selectie zijn aan de binnenkant van de modules te zien en laten de verwijdering van tatoeages met rechtse symbolen en tekens zien. Deze portretten zijn geplaatst in zwevende stalen frames die de meest confronterende beelden het meest verhullen.

De tentoonstelling is ruimtelijk genoeg om te functioneren onder Covid-19 maatregelen. Bovendien hoeven de modules niet in de vloer van de locatie te worden bevestigd. Om voor voldoende windballast te zorgen, zijn stapels betontegels verbonden met de staalconstructie, die tegelijkertijd als informatiepanelen fungeren.

De tentoonstelling was voor het eerst te zien in Weimar (2021) en reisde daarna door naar Nordhausen (2021-2022) en was te zien in het NS-Dokumentationszentrum in Keulen (2022).